The Guava website is part of a project which includes as well a short film . The film is set in the near future, when the government collapses and Jaffa-Tel-Aviv is destroyed. A Jewish woman and a Muslim man make their way by foot from Jaffa-Tel-Aviv to Beirut, hoping to find there a possibility of a life together.
Through their walk, and with the scent of guava escorting them, the characters raise the possibility of connecting the two cities. The Guava website wished to evoke the connection between the cities on the actual surface.
Guava asks you to re-mark the forgotten road that still runs from Jaffa-Tel-Aviv to Beirut.
The path from Jaffa-Tel-Aviv to Beirut is part of the ancient road connecting Cairo with Damascus. Towards the end of the Ottoman Empire, the "Sykes–Picot Agreement" was signed between France and the United Kingdom, to divide the empire's lands between them. France received Syria and Lebanon, while Great Britain received Palestine. The road between Beirut and Jaffa-Tel-Aviv remained open to serve the need of trades and security of the two mandates, and only by the late thirties fences were built across the border lines. These fences gained their validity with the establishment of the State of Israel, in 1948.
Two wars between Israel and Lebanon, a civil war in Lebanon and almost twenty years of Israeli domination in the southern region of Lebanon, has served to deepen the distance between the two cities. As a result, in the last decades, 211 kilometer stretch of road that connects Beirut and Jaffa-Tel-Aviv has been forgotten.
Guava wishes to remind people of this road.
Despite the short distance between the cities, if you ask Google Maps for a walking (or driving) route between Jaffa-Tel-Aviv and Beirut, this is the error notice that you'll get: "We could not calculate directions between Jaffa-Tel Aviv, Israel and Beirut, Lebanon".
The relative freedom in which users move across the network nowadays, establishes the illusion that the web is a free space, operated only by those who use it. But the lack of data supply in Google shows that the biggest Maps & Directions Service in the world today, supports and reinforces the status quo of the official policy, or the controlling forces.
Opposite to the politic and economic borders stands the walking path which is the most direct way for a person to get from one place to another. A principal in marking a trail is that it wishes to see the next destination from the current location. Therefore, as more people participate with Guava, the more of the road will be revealed.
Over the years, Beirut and Jaffa-Tel-Aviv have become cultural, artistic and intellectual centers in the Middle-East, within and despite the chaotic sociopolitical state of the area. Guava wishes to weave the thread that goes through these two centers, with the help of the people living in and in between them.
Through their walk, and with the scent of guava escorting them, the characters raise the possibility of connecting the two cities. The Guava website wished to evoke the connection between the cities on the actual surface.
Guava asks you to re-mark the forgotten road that still runs from Jaffa-Tel-Aviv to Beirut.
The path from Jaffa-Tel-Aviv to Beirut is part of the ancient road connecting Cairo with Damascus. Towards the end of the Ottoman Empire, the "Sykes–Picot Agreement" was signed between France and the United Kingdom, to divide the empire's lands between them. France received Syria and Lebanon, while Great Britain received Palestine. The road between Beirut and Jaffa-Tel-Aviv remained open to serve the need of trades and security of the two mandates, and only by the late thirties fences were built across the border lines. These fences gained their validity with the establishment of the State of Israel, in 1948.
Two wars between Israel and Lebanon, a civil war in Lebanon and almost twenty years of Israeli domination in the southern region of Lebanon, has served to deepen the distance between the two cities. As a result, in the last decades, 211 kilometer stretch of road that connects Beirut and Jaffa-Tel-Aviv has been forgotten.
Guava wishes to remind people of this road.
Despite the short distance between the cities, if you ask Google Maps for a walking (or driving) route between Jaffa-Tel-Aviv and Beirut, this is the error notice that you'll get: "We could not calculate directions between Jaffa-Tel Aviv, Israel and Beirut, Lebanon".
The relative freedom in which users move across the network nowadays, establishes the illusion that the web is a free space, operated only by those who use it. But the lack of data supply in Google shows that the biggest Maps & Directions Service in the world today, supports and reinforces the status quo of the official policy, or the controlling forces.
Opposite to the politic and economic borders stands the walking path which is the most direct way for a person to get from one place to another. A principal in marking a trail is that it wishes to see the next destination from the current location. Therefore, as more people participate with Guava, the more of the road will be revealed.
Over the years, Beirut and Jaffa-Tel-Aviv have become cultural, artistic and intellectual centers in the Middle-East, within and despite the chaotic sociopolitical state of the area. Guava wishes to weave the thread that goes through these two centers, with the help of the people living in and in between them.
موقع "جوافة" هو جزء من مشروع يشمل فيلمًا قصيرًا أيضا. أحداث الفيلم تجري في المستقبل القريب حيث تنهار السلطة الحاكمة ويحلّ الخراب بيافا-تل أبيب. شابة يهودية وشاب مسلم يتوجهان مشيا على الأقدام من يافا-تل أبيب إلى بيروت، على أمل أن يجدا هناك إمكانية لحياة مشتركة. رائحة الجوافه ترافقهما طوال الطريقا.
أثناء سيرها تناقش شخصيات الفيلم إمكانية ربط المدينتين، وهذا الموقع يصبو إلى إخراج العلاقة بينهما فوق السطح .
يريد موقع جوافة منكم/ منكنّ أن تضعوا من جديد علامات على الطريق التي ما زالت تمر بين يافا - تل أبيب وبيروت، لكن منذ سنين طويلة يفضلون تناسيها.
الطريق بين يافا تل ابيب وبيروت هي جزء من الطريق القديمة التي تربط القاهرة بدمشق. في أواخر عهد الامبراطورية العثمانية وقعت كل من فرنسا وبريطانيا " اتفاقية سايسبيكو"(1916) التي قسّمت اراضي الامبراطورية بينهما. حصلت فرنسا على سوريا ولبنان، وحصلت بريطانيا على فلسطين. بقيت الطريق بين يافا-تل أبيب وبيروت سالكة وخدمت احتياجات التجارة والأمن بين القوتين المنتدبتين، وفي أواخر سنوات الثلاثينات تم بناء الاسلاك الشائكة على طول الحدود بينهما. استمرت المحافظة على الأسلاك الشائكة حتى بعد قيام دولة اسرائيل عام 1948.
حربان اندلعا بين اسرائيل ولبنان، حرب أهلية في لبنان وحوالي عشرون عاما من السيطرة الاسرائيلية على جنوب لبنان - كل هذا عمّق وكبّر البعد بين المدينتان. على إثر ذلك وفي السنين الماضية تم نسيان الطريق التي تربط يافا تل أبيب و بيروت، لكن ما زالت فقط 211 كم تفصل بينهما.
تريد جوافة التذكير بها.
على الرغم من المسافة القصيرة بين المدينتين. اذا حاولنا البحث عن الطريق بخرائط غوغل ستظهر لنا رسالة الخطأ هذه: "We could not calculate directions between Jaffa-Tel Aviv, Israel and Beirut, Lebanon".
حرية الابحار في الانترنت للناس تأكد أن الشبكة المحوسبة هي وهم وليست مساحة حرة. عدم توفير معطيات مطلوبه ب-غوغل يؤكد ان خدمة الخرائط والطرقات الاكبر بالعالم بيومنا هذا تدعم وتقوي الوضع الحالي للسياسة الرسمية أو للقوة الحاكمة.
أمام الحدود السياسية والاقتصادية يقف مسار المشي على الاقدام، الطريق التي لا تحتاج وسائط لانتقال إنسان من مكان الى آخر. الغاية من فكرة وضع علامة على الطريق هي أن يرى الشخص الذي يقف عليها العلامة التي تليها. بناء على ذلك تعاون عدد كبير من الناس مع موقع جوافة، سيجعل الكشف أكثر عن أجزاء من الطريق.
تحولت مدينتا بيروت ويافا تل أبيب مع مضي السنين لمراكز ثقافية، فنية وفكرية في الشرق الأوسط، من خلال وعلى الرغم من الفوضى الإجتماعية السياسية في الشرق الاوسط المليء بالحروب، الخوف، العنصرية والعنف. يصبو موقع جوافة لنسج الخيط الذي يمر بين هذين المركزين بمساعدة السكان الذين يعيشون بهما وبينهما.
أثناء سيرها تناقش شخصيات الفيلم إمكانية ربط المدينتين، وهذا الموقع يصبو إلى إخراج العلاقة بينهما فوق السطح .
يريد موقع جوافة منكم/ منكنّ أن تضعوا من جديد علامات على الطريق التي ما زالت تمر بين يافا - تل أبيب وبيروت، لكن منذ سنين طويلة يفضلون تناسيها.
الطريق بين يافا تل ابيب وبيروت هي جزء من الطريق القديمة التي تربط القاهرة بدمشق. في أواخر عهد الامبراطورية العثمانية وقعت كل من فرنسا وبريطانيا " اتفاقية سايسبيكو"(1916) التي قسّمت اراضي الامبراطورية بينهما. حصلت فرنسا على سوريا ولبنان، وحصلت بريطانيا على فلسطين. بقيت الطريق بين يافا-تل أبيب وبيروت سالكة وخدمت احتياجات التجارة والأمن بين القوتين المنتدبتين، وفي أواخر سنوات الثلاثينات تم بناء الاسلاك الشائكة على طول الحدود بينهما. استمرت المحافظة على الأسلاك الشائكة حتى بعد قيام دولة اسرائيل عام 1948.
حربان اندلعا بين اسرائيل ولبنان، حرب أهلية في لبنان وحوالي عشرون عاما من السيطرة الاسرائيلية على جنوب لبنان - كل هذا عمّق وكبّر البعد بين المدينتان. على إثر ذلك وفي السنين الماضية تم نسيان الطريق التي تربط يافا تل أبيب و بيروت، لكن ما زالت فقط 211 كم تفصل بينهما.
تريد جوافة التذكير بها.
على الرغم من المسافة القصيرة بين المدينتين. اذا حاولنا البحث عن الطريق بخرائط غوغل ستظهر لنا رسالة الخطأ هذه: "We could not calculate directions between Jaffa-Tel Aviv, Israel and Beirut, Lebanon".
حرية الابحار في الانترنت للناس تأكد أن الشبكة المحوسبة هي وهم وليست مساحة حرة. عدم توفير معطيات مطلوبه ب-غوغل يؤكد ان خدمة الخرائط والطرقات الاكبر بالعالم بيومنا هذا تدعم وتقوي الوضع الحالي للسياسة الرسمية أو للقوة الحاكمة.
أمام الحدود السياسية والاقتصادية يقف مسار المشي على الاقدام، الطريق التي لا تحتاج وسائط لانتقال إنسان من مكان الى آخر. الغاية من فكرة وضع علامة على الطريق هي أن يرى الشخص الذي يقف عليها العلامة التي تليها. بناء على ذلك تعاون عدد كبير من الناس مع موقع جوافة، سيجعل الكشف أكثر عن أجزاء من الطريق.
تحولت مدينتا بيروت ويافا تل أبيب مع مضي السنين لمراكز ثقافية، فنية وفكرية في الشرق الأوسط، من خلال وعلى الرغم من الفوضى الإجتماعية السياسية في الشرق الاوسط المليء بالحروب، الخوف، العنصرية والعنف. يصبو موقع جوافة لنسج الخيط الذي يمر بين هذين المركزين بمساعدة السكان الذين يعيشون بهما وبينهما.
האתר גויאבה הוא חלק מפרוייקט הכולל גם סרט קצר. הסרט מתרחש בעתיד הקרוב בו השלטון קורס ויפו-תל-אביב נחרבת. בחורה יהודייה ובחור מוסלמי עושים את דרכם ברגל מיפו-תל-אביב לביירות, בתקווה למצוא שם אפשרות לחיים משותפים, כשריח גויאבה מלווה אותם בדרכם.
בהליכתן מעלות הדמויות בסרט את אפשרות החיבור בין הערים, ואילו האתר מבקש לעורר את הקשר ביניהן על פני השטח.
גויאבה האתר מבקש מכן/ם לסמן מחדש את הדרך שעודנה עוברת בין יפו-תל אביב לביירות, אך כבר שנים רבות מעדיפים להשכיח אותה.
דרך יפו-תל אביב-ביירות היא חלק מדרך עתיקה שמקשרת בין קהיר ודמשק. בשלהי האימפריה העות'מאנית נחתם בין צרפת לבריטניה "הסכם סיקס-פיקו" שחילק את שטחי האימפריה. צרפת קיבלה את סוריה ולבנון, ובריטניה את פלסטינה. הדרך בין יפו-תל אביב לביירות נשמרה פתוחה ושירתה צרכי מסחר ובטחון בין שתי המנדטוריות, ורק בסוף שנות השלושים החלו לבנות גדרות לאורך הגבול ביניהן. הגדרות קיבלו את תוקפן עם הקמת מדינת ישראל בשנת 1948.
שתי מלחמות בין ישראל ללבנון, מלחמת אזרחים בלבנון וכמעט עשרים שנות שליטה של ישראל בדרום לבנון - העמיקו והגדילו את המרחק בין שתי הערים. בשל כך נשכחה בעשרות השנים האחרונות הדרך המחברת בין ביירות ליפו-תל-אביב, אך עדיין רק 211 ק"מ מפרידים ביניהן.
גויאבה מבקשת להיזכר בה.
למרות המרחק הקצר בין הערים, אם מנסים למצוא את הנתיב במפות של גוגל מתקבלת הודעת השגיאה הבאה: "We could not calculate directions between Jaffa-Tel Aviv, Israel and Beirut, Lebanon."
חופש התנועה וההפעלה ברשת האינטרנט מבססת את האשליה שהרשת היא מרחב חופשי, המופעל רק על ידי אלו המשתמשות/ים בו. אך חוסר אספקת הנתונים המבוקשים בגוגל מראה ששירות המפות והדרכים הגדול ביותר בעולם כיום, תומך ומחזק את הסטטוס קוו של המדיניות הרשמית או הכח השולט.
מול הגבולות הפוליטיים והכלכליים עומד שביל ההליכה, הדרך הבלתי אמצעית בעבור אדם להגיע ממקום אחד למשנהו. עקרון סימון שביל מבקש לראות מנקודת הסימון בה אדם עומד את הסימון הבא אחריו. על כן ככל שיותר אנשים ישתפו פעולה עם גויאבה, כך ייחשפו יותר חלקים מן השביל.
ביירות ויפו-תל-אביב הפכו לאורך השנים להיות מרכזים תרבותיים, אמנותיים ואינטלקטואליים במזרח התיכון, בתוך ולמרות הכאוס הסוציו-פוליטי של האזור. גויאבה מבקשת לשזור את החוט שעובר בין שני המרכזים הללו, בעזרת התושבות/ים שחיות/ים בהם וביניהם.
בהליכתן מעלות הדמויות בסרט את אפשרות החיבור בין הערים, ואילו האתר מבקש לעורר את הקשר ביניהן על פני השטח.
גויאבה האתר מבקש מכן/ם לסמן מחדש את הדרך שעודנה עוברת בין יפו-תל אביב לביירות, אך כבר שנים רבות מעדיפים להשכיח אותה.
דרך יפו-תל אביב-ביירות היא חלק מדרך עתיקה שמקשרת בין קהיר ודמשק. בשלהי האימפריה העות'מאנית נחתם בין צרפת לבריטניה "הסכם סיקס-פיקו" שחילק את שטחי האימפריה. צרפת קיבלה את סוריה ולבנון, ובריטניה את פלסטינה. הדרך בין יפו-תל אביב לביירות נשמרה פתוחה ושירתה צרכי מסחר ובטחון בין שתי המנדטוריות, ורק בסוף שנות השלושים החלו לבנות גדרות לאורך הגבול ביניהן. הגדרות קיבלו את תוקפן עם הקמת מדינת ישראל בשנת 1948.
שתי מלחמות בין ישראל ללבנון, מלחמת אזרחים בלבנון וכמעט עשרים שנות שליטה של ישראל בדרום לבנון - העמיקו והגדילו את המרחק בין שתי הערים. בשל כך נשכחה בעשרות השנים האחרונות הדרך המחברת בין ביירות ליפו-תל-אביב, אך עדיין רק 211 ק"מ מפרידים ביניהן.
גויאבה מבקשת להיזכר בה.
למרות המרחק הקצר בין הערים, אם מנסים למצוא את הנתיב במפות של גוגל מתקבלת הודעת השגיאה הבאה: "We could not calculate directions between Jaffa-Tel Aviv, Israel and Beirut, Lebanon."
חופש התנועה וההפעלה ברשת האינטרנט מבססת את האשליה שהרשת היא מרחב חופשי, המופעל רק על ידי אלו המשתמשות/ים בו. אך חוסר אספקת הנתונים המבוקשים בגוגל מראה ששירות המפות והדרכים הגדול ביותר בעולם כיום, תומך ומחזק את הסטטוס קוו של המדיניות הרשמית או הכח השולט.
מול הגבולות הפוליטיים והכלכליים עומד שביל ההליכה, הדרך הבלתי אמצעית בעבור אדם להגיע ממקום אחד למשנהו. עקרון סימון שביל מבקש לראות מנקודת הסימון בה אדם עומד את הסימון הבא אחריו. על כן ככל שיותר אנשים ישתפו פעולה עם גויאבה, כך ייחשפו יותר חלקים מן השביל.
ביירות ויפו-תל-אביב הפכו לאורך השנים להיות מרכזים תרבותיים, אמנותיים ואינטלקטואליים במזרח התיכון, בתוך ולמרות הכאוס הסוציו-פוליטי של האזור. גויאבה מבקשת לשזור את החוט שעובר בין שני המרכזים הללו, בעזרת התושבות/ים שחיות/ים בהם וביניהם.